จีอายมิวสิค,เครื่องดนตรี,กีต้าร์,กลอง,เบส,เครื่องเป่า,ตู้แอมป์,เครื่องวงโย,เครื่องดนตรีสากล,กลองเดินแถว,คีย์บอร์ด,เปียโน,ไวโอลิน

บทความ

การฝึกเป่า ทรัมเป็ต

30-06-2559 12:08:59น.

การฝึกเป่าทรัมเป็ต

ตอนนี้จะกล่าวถึง ข้อได้เปรียบของเครื่องดนตรีประเภททรัมเป็ต ในหัวข้อ การทำให้เสียงของทรัมเป็ตมีท่วงทำนองที่ไพเราะ หรือกับเครื่องดนตรีประเภททรัมเป็ตชนิดอื่น

ถ้าผู้เล่นทรัมเป็ตในวงของคุณมีปัญหาเกี่ยวกับระดับเสียงซึ่งอาจส่งผลต่อ น้ำเสียง เช่น ระดับเสียงที่มีเสียงแหลมแสบแก้วหูหรือลักษณะเสียงขึ้นจมูกอันเป็นการง่ายใน การทำให้สับสนกับน้ำเสียงแหลม และระดับเสียงอึมครึมจะง่ายในการทำให้สับสนกับน้ำเสียงที่ราบเรียบ เป็นต้น น้ำเสียงที่ก้องสะท้อนเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการพัฒนาแนวคิดของท่วงทำนองและ ลักษณะการออกเสียง อีกทั้งสำหรับความพอใจในสุนทรีย์ของนักเรียน น้ำเสียงต่ำเป็นน้ำเสียงที่ต้องกำจัดทิ้ง ดังนั้นนักเรียนสามารถเล่นตามเกณฑ์ของความพึงพอใจของตนเองมากกว่า เพื่อการพัฒนาให้เสียงมีท่วงทำนองที่ไพเราะ นักเรียนจะต้องมีการขยับปากให้เข้ากับปากเป่าของเครื่องดนตรี มีแรงหนุนของลมหายใจที่เพียงพอ และมีความชำนาญกับน้ำเสียงตัวแบบที่มีคุณภาพสูง

คำแนะนำการขยับปากให้เข้ากับปากเป่าของเครื่องดนตรี

อันดับแรกนักเรียนต้องมีตำแหน่งการวางปากบนเครื่องดนตรีทรัมเป็ตที่แน่ นอน ไม่เหนือริมฝีปาก เพื่อให้มั่นใจว่านักเรียนมีตำแหน่งการวางปากที่แน่นอน ทำตามขั้นตอน ดังนี้:

ลองปฏิบัติแค่นำส่วนของปากทรัมเป็ต สอดหลอดเล็กๆเข้าไป(หลอดควรมีลักษณะกลมคล้ายหลอดกาแฟ)โดยให้หลอดผ่านเข้าไป ในปากทรัมเป็ตแล้วเหลือเนื้อที่หลอดยื่นออกมาประมาณ 1 นิ้ว มีนักเรียนบางคนถือปากทรัมเป็ตไว้ในมือข้างนึงและส่วนปลายของหลอดกาแฟโผล่มา จากก้านปากทรัมเป็ตอีกข้างนึง มีนักเรียนบางคนได้ยึดจุดสิ้นสุดของหลอดกาแฟเป็นศูนย์กลางของริมฝีปากขณะที่ ออกเสียง อืมมมมมมมมม ไปด้วย ขณะเดียวกันค่อยๆม้วนปลายหลอดเข้าไปข้างใน นักเรียนต้องค่อยๆม้วนจนกระทั่งริมฝีปากชนกับปากทรัมเป็ต ผลที่ได้คือตำแหน่งการวางปากที่เหมาะกับตัวนักเรียนเองทำให้เสียงมีท่วง ทำนองที่มีคุณภาพ

ปากทรัมเป็ตอาจดูเหมือนศูนย์กลางหรือจุดรวมตัว ที่ซึ่งเป็นจุดที่ถูกต้องสำหรับริมฝีปากและลักษณะฟันของนักเรียน ในทุกๆกรณีริมด้านในของปากทรัมเป็ตจะสัมผัสเหนือ pink flesh ถ้าริมฝีปากบนไม่สามารถควบคุมการสั่นสะเทือนของริมฝีปากได้ ครั้งหนึ่งปากทรัมเป็ตสัมผัสริมฝีปาก ได้มีนักเรียนเป่าอากาศผ่านเข้าไปในหลอดขณะที่ดึงหลอดออกมาจากส่วนกลาง ระหว่างริมฝีกปากและก้านของปากทรัมเป็ต คุณและนักเรียนของคุณอาจตกใจได้กับเสียงกังวาน คล้ายเสียงหึ่งๆของฝึ้งที่ดังออกมา

ถ้าปากทรัมเป็ตมีตำแหน่งที่เหมาะสมแต่เสียงยังเป็นเสียงต่ำ กรณีนี้อาจเป็นเพราะความไม่เหมาะสมระหว่างความตึงของปากทรัมเป็ตและแรงหนุน ของลมหายใจ วาทยากรควรมุ่งปรับปรุงโดยการชี้แนะทั้งการวางตำแหน่งบนปากทรัมเป็ตและการ บังคับลมหายใจ วิธีแก้ไขควรชี้แนะที่การวางตำแหน่งบนปากทรัมเป็ตก่อนจากนั้นค่อยชี้แนะ เรื่องการบังคับลมหายใจตามลำดับ
ผลการวางตำแหน่งบนปากทรัมเป็ตที่ประสบความสำเร็จนั้นจะมีความสมดุลระหว่าง การควบคุมลมหายใจและจังหวะในการขยับกล้ามเนื้อขณะเป่าลม ข้อผิดพลาดของการวางตำแหน่งบนปากทรัมเป็ตนั้นก็เกิดจากปัญหาพื้นฐานเดิมๆ คือ ความไม่เหมาะสมระหว่างความตึงของปากทรัมเป็ตและแรงหนุนของลมหายใจหรือท่าทาง การเล่นเครื่องดนตรีของตัวเรา ผู้อ่านที่เป็นนักกอล์ฟจะทราบดีว่าท่าเหวี่ยงไม้กอล์ฟที่ดีนั้นมีผลมาจากท่า ยืนและท่าจับไม้ที่ถูกต้อง สำหรับนักกอล์ฟการปรับปรุงการเล่นกอล์ฟโดยการปราศจากการพัฒนาท่ายืนและท่า จับไม้ให้ถูกต้องผลที่ออกมาก็จะไม่ประสบความสำเร็จในการตีกอล์ฟ เหมือนกับนักกอล์ฟที่ตีดีพอสมควรแต่ไม่เคยเห็นความก้าวหน้าในเกมส์การแข่ง ขันนั่นเอง เครื่องดนตรีประเภททรัมเป็ตจะมุ่งไปที่ความผิดพลาดของการวางตำแหน่งบนปาก ทรัมเป็ต หากปราศจากการคำนึงถึงท่าทางการนั่งเป่าหรือการบังคับลมหายใจน้ำเสียงที่ เป่าออกมาก็จะไม่ไพเราะสวยงาม

การบังคับลมหายใจ

นักดนตรีที่เล่นเครื่องดนตรีประเภททรัมเป็ต ถ้าคุณเป็นนักดนตรีที่ขาดคุณภาพในการเล่นเสียงกังวานหรือมีการวางปากบนปาก ทรัมเป็ตไม่ถูกต้องจะมีผลต่อการพัฒนาการบังคับลมหายใจ จากประสบการณ์ที่ได้เจอมากับนักเรียนที่ถูกชี้นำหลายครั้งในเรื่อง การหายใจอย่างไรให้ถูกต้อง มีนักเรียนเพียงคนเดียวที่กลายเป็นคนที่สามารถวิเคราะห์กระบวนการการหายใจ ได้และผลที่ได้รับคือจากการฝึกหายใจอย่างขยันขันแข็งนั้นได้แปลเปลี่ยนเป็น เสียงที่เป่าออกมาได้ไพเราะสวยงาม การอถิบายเรื่องกล้ามเนื้อในการหายใจเป็นสิ่งที่ไม่ต้องการ เพราะการอถิบายการทำงานของลมหายใจไปเลยจะได้ผลดีกว่าการมานั่งสอน เรื่องกล้ามเนื้อขณะเป่าลม

การใช้คำอุปมาถูกใช้เพื่อให้นักเรียนได้รับการผ่อนคลาย การหายใจเต็มปอดเป็นคำแนะนำหนึ่งที่ช่วยเช่นกัน ตัวอย่างเช่น บอกนักเรียนว่า หายใจราวกับว่ามีร่มกางอยู่ในซี่โครง หรือ หายใจราวกับว่าคุณพึ่งกระโดดลงไปอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของสระว่ายน้ำ

พื้นฐานของการประสบความสำเร็จหรือการหายใจอย่างเต็มปอดซึ่งเป็นแก่นในการ มีท่าทางที่ดีด้วย นักเรียนควรฝึกขณะยืน โดยยกหน้าอกขึ้นนิดหน่อย ปล่อยไหล่ให้สบาย หัวตรงสายตาจ้องไปข้างหน้า ขาห่างกันเล็กน้อย ปล่อยน้ำหนักตัวให้สมดุลย์ลงไปยังขาทั้ง 2 ข้าง ถ้านักเรียนนั่งบนเก้าอี้ต้องยังคงอยู่ในท่าท่าแบบเดียวกับขณะที่ยืน เมื่อมีท่าทางที่เหมาะสมระบบการหายใจก็จะผ่อนคลาย นี่คือกุญแจในการหายใจที่ดี